Geçtiğimiz yılın dikkat çeken tasarımlarını (ilk bölümde fazla olmaması, alfabetik
sıralamanın azizliği...) içeren 2016 Yılı Niş Parfüm Raporu’nun ikinci kısmı
sizlerle.
Kullandığım kısaltma ve terimler;
(K): Kadın kullanımı için pazarlanan parfüm.
(E): Erkek kullanımı için pazarlanan parfüm.
(U): Her iki cinsiyetin kullanımına yönelik pazarlanan
parfüm.
Flanker: Ticari başarı yakalayan parfümün içeriğine belli
bir oranda sadık kalınarak ya da tamamen değiştirilerek yeni bir parfüm
yaratılması ve isminin başına ya da sonuna genellikle “intense”, “sport”,
“l’eau” ya da “fresh” gibi kelimeler eklenerek piyasaya sürülmesine verilen
isim.
Jenerik: İngilizce karşılığı “generic” olan, sıradan ve
özelliksiz anlamına gelen sıfat.
Gourmand: Yiyeceği andıran tatlı parfüm.
Boozy: Alkollü içkileri andıran içerik.
Indie House: Nispeten düşük bütçeli, üretim miktarı ve
dağıtım ağı sınırlı butik parfüm evi.
Not: Markalar
alfabetik olarak sıralanmıştır.
A-I arası markaların değerlendirmeleri için tıklayınız.
Jo Malone - 2016
yılında ilk kez Pierre Negrin ile çalışan marka, menekşe ve laden reçineli
Serge Lutens - Iris Silver Mist coverı olan Orris & Sandalwood (U)’u
görücüye çıkardı. Büyük bir grubun bünyesinde olmasına rağmen Jo Malone'un halen
artisik değerlere önem verdiğinin göstergesi niteliğinde Orris & Sandalwood.
Geçtiğimiz yılın diğer tasarımı olan Myrrh & Tonka (U) ise ana akım parfüm raporunda bolca bahsettiğim tonka fasülyesi trendine, kaliteli harmanıyla renk
getiren bir tasarım.
Juliette Has A Gun,
geçtiğimiz yılı bir başarılı atış ve bir karavana ile noktaladı. Into The Void
(U), Nasomatto Black Afgano’nun açtığı yolda ilerleyen, paçuli ve bol ambroxan desteği ile
modern bir guaiac yorumu. Parfüm için halefinden sonra gelen en iyi coverlardan
biri diyebilirim. Mmmm... (U) ise karamelli ahududu ve maple (hadi burda sandal
ağacı olsun) şurubu karışımına bolca pudra basılmış bir harman. Mmmm değil ama Ehhhh…
Kilian - Bay
Hennessy, sosyal medya paylaşımlarından fırsat bulamamış olacak, koca bir yılı
tek parfümle geçirdi. O da tam bir hayal kırıklığı… Moonlight in Heaven (U), Calice
Becker imzasını taşıyan en sıradan parfüm olabilir. Deterjandan hallice açılışıyla
jenerik bir tropikal meyve parfümü olan MiH, markanın bir an önce toparlanması
gerektiğinin sinyali niteliğinde...
L`Artisan Parfumeur
- Fabrice Pellegrin geçtiğimiz yıl farklı markalar için yirmiye yakın parfüm
tasarlayarak değişik bir rekora imza attı. Bucoliques de Provence (U), markanın
ilk kez Fabrice Pellegrin ile çalışmasının ürünü olan naif bir iris ve lavanta
parfümü. Klasik Fransız ekolünde ilerleyen Bucoliques de Provence, soğuk ve
kuru hissiyatlı parfümleri sevenler için yılın en dikkat çeken tasarımlarından biri
oldu.
Le Jardin Retrouvé,
geçtiğimiz yıl küllerinden dirilen ve kökeni 1975’e dayanan bir Fransız parfüm
markası. Klasiklerin yeniden yorumlandığı ilk serinin parfümleri, günümüz
standartlarına göre eski kafa ve düşük performanslı olsalar da Cuir de Russie
(U), floral deri konseptinin karşılaştığım en iyi örnekleri arasında yer
alıyor.
fotoğraf: instagram.com/gurmekokular
Les Liquides
Imaginaires - Hayvanlı, pisli ve karanlık parfüm Peau de Bete (U); romantik bir akşam yemeği sonrası korku filmi izlemeye
benzeyen bir kompozisyon. Tarzı sevenler için başyapıt kıvamında, jenerik
parfümlere alışkın olanlar içinse korku filminin ta kendisi Peau de Bete.
Lorenzo Villoresi, 2016 yılında 25 Insieme (U)’i tanıttı ancak henüz parfümü gören ya da
deneyen yok…
Louis Vuitton
da sonunda niş parfüm koleksiyonu çıkaran moda markaları arasında girdi. Les
Parfums Louis Vuitton adı verilen parfümlerin tümü kadın kullanımı için
pazarlansa da birçoğu her iki cinsiyetin de kullanımına uygun. Deri destekli cesur bir
sümbülteber yorumu olan Turbulences (K), zengin müge parfümü Apogée (K) ve Hermès
Cuir d`Ange ekolünde floral deri kompozisyonu Dans la Peau (K), seriden en dikkat çekici tasarımları.
Maison Francis Kurkdjian - Ürün gamını optimal olarak ayarlayan isimlerin başında gelen Francis
Kurkdjian, geçtiğimiz yıl bir yazlık bir kışlıkla hedefi on ikiden vurdu. Petit
Matin (U) bol ambroxan ve miskle güçlendirilmiş, tarzından beklenmeyecek kadar
yüksek performanslı temiz bir portakal çiçeği parfümü iken Grand Soir (U), kış
boyunca kazak niyetine giydiğim; amber, tonka fasülyesi ve reçinemsi notalar
üzerine kurulu dâhiyane bir kompozisyon. Her iki parfüm de yılın en büyük
iltifat toplayıcıları arasında yer alıyor.
Maitre Parfumeur et
Gantier - Markanın 2016 tasarımı Ambre Mythique (U); lavanta, paçuli ve
tonka yatağında (yemek tarifi mi yazsam artık?) mür ve laden reçinesi parfümü. Amber havasının olduğu ancak amber
notası kullanılmadan derinliğin yakalandığı Ambre Mythique, Thierry Mugler - Angel flankerlarına göz kırpan, MpG’nin son dönem modernleşme çabasının hoş bir ürünü. 1988 yılında şahane bir referans ambere imza atan markanın yeni amber yorumu, yıl boyunca
beni en çok etkileyen kompozisyonlarından biri oldu.
Masque Milano,
son birkaç yıldır yakından ilgilendiğim parfüm evlerinin başında geliyor. 2016
tasarımı L`Attesa (U)’yı denediğim ilk anda “wov, işte budur!” dediğimi
hatırlıyorum. Boozy notalarla bezeli harika bir iris ve deri kombinasyonu
olarak başlayan L`Attesa, yarım saat 45dk içinde sıradan bir şipre gibi
davranmaya başlıyor. Ortamlarda yere göğe sığdırılamayan L`Attesa da denediğim
çoğu Luca Maffei tasarımı gibi 180 derecelik değişimle beni hayal
kırıklığına uğratan parfümlerden biri oldu. Keşke açıldığı tarzda devam eden
bir tasarım olsaydı…
Parfümör Luca Maffei ve Masque Milano yaratıcıları Riccardo Tedeschi ve Alessandro Brun
Memo’nun 2016
lansmanlarından ilki olan Russian Leather (U); çam, lavanta, guaiac, sedir
ve paçuli üzerine kurulu bir kompozisyon. Notalar kulağa ne kadar eski
gelirse gelsin, Russian Leather modern ve ustaca harmanlanmış bir parfüm.
Guaiac öncülüğündeki odunsularla harika bir tasarıma imza atmış Alienor
Massenet. Parfüm isminde geçen deriye rastlanamayan Russian Leather, bir süre
sonra Invasion Barbare’a benzerliğiyle dikkat çekiyor. Geçtiğimiz yılın diğer parfümü olan Marfa (U) ise sandal ağacı desteğinde hafif bir sümbülteber parfümü. Her
iki cinsiytetin de rahatlıkla kullanabileceği bir sümbülteber parfümü tasarlamak kolay olmadığı için Marfa’ya artistik açıdan tam puan veriyorum.
Mendittorosa -
Anlaşılan niş parfüm evleri kafa kafaya verip 2016’nın iris yılı olmasını
kararlaştırmış. İris ve deri birlikteliği de yılın en çok
tercih edilen kombinasyonu oldu. Naif insan Stefania Squeglia’nın geçtiğimiz yıl görücüye çıkardığı Nettuno (U), iris ve baharatlarla başlayıp gülün yardımcı
oyunculuğu almasıyla feminen tarafa yaklaşan, oldukça kaliteli bir kompozisyon.
Masque L`Attesa’yı göklere çıkaranların deri ve iris kombinasyonlarının en başarılı örneği olarak gördüğüm Nettuno’yu mutlaka denemelerini
öneririm.
MiN New York -
Markanın kurucularından Mindy Yang’ın ayrılışıyla sessizliğe gömülen marka,
geçtiğimiz yılı boş geçiren parfüm evlerinden oldu. Umarum Mindy’nin
yokluğu uzun dönemde markayı kötü etkilemez.
Mona di Orio - Bu
diyardan göçüp giden birinin adını kullanarak
yeni bir şeyler tasarlamak ne kadar etik tartışılır. 2011 yılında aramızdan ayrılan Mona di Orio’nun adını
taşıyan markanın imtiyaz sahiplerinin yeni tasarımı, dumanlı bir çay ve kakule yorumu olan Bohea
Bohème. Oldukça karanlık ve zengin bir parfüm olan Bohea Bohème, yılın en özgün tasarımları arasında yer alıyor.
Montale ve Mancera geçtiğimiz yıl yine çaktı, yine
sattı. Hala Pierre Montale’i de gören yok. Pierre Mancera hepten unutuldu
zaten… Bizim açık parfümcüler bu adamları bulabilirse yanlarına staja gitsin bari...
M. Micallef,
geçtiğimiz yılı Secrets of Love adını verdiği üç parfümlük koleksiyon ile
geçirdi. Jenerik tasarımlardan oluşan
koleksiyonda yer alan ilk parfüm Delice (U) muskat ve erik üzerine kurulu iken Glamour
(U), Thierry Mugler Alien ekolünde vanilyalı bir şeftali parfümü. Sensual (U)’ı ise vanilya, sandal ağacı ve misk
barındıran harmanı ile koleksiyonun en özelliklisi olsa da yılın dikkat
çekenleri arasında gösteremeyeceğim.
Neela Vermeire -
Markanın 2016 tasarımı Rahele (U), serinin diğer parfümleri gibi Bertrand
Duchaufour imzalı ancak ünlü parfümörün çizgisine son derece uzak odunsu
notalar ve deriyle desteklenmiş bir osmanthus yorumu. Rahele, Neela’nın
egzotik tarzını yansıtsa da maalesef çıtayı aşabilen bir tasarım değil.
Nishane
geçtiğimiz yıl bizi gururlandırmaya devam ederken yabancı platformlarda adından
en çok söz ettiren parfüm evlerinden biri olmayı başardı. Markanın 2016
tasarımlarından Hundred Silent Ways (U), Mevlânâ Celâleddîn-i Rûmî’nin ünlü
sözünden esinlenen, La Vie Est Belle - Black Opium tarzında başlayıp kremamsı
sandal ağacına dönüşen güçlü bir parfüm. Fan Your Flames (U) ise tütün, rom ve
hindistan cevizinin koyu bir yorumu. Geçtiğimiz yıl en çok iltifat toplayan
parfümüm Fan Your Flames desem yalan olmaz. Açık ara yılın en iyilerinden!
fotoğraf: instagram.com/gurmekokular
Nasomatto -
Alessandro Gualtieri’nin anlayamadığım bir şekilde geri döndüğü parfüm evi,
geçtiğimiz yıl Baraonda (U)’yı pazara sundu. Ne diyeyim, iki ki dönmüş Alessandro.
Şimdiye kadar denk geldiğim en iyi boozy tasarımlardan biri oldu Baraonda. Gün
boyu o kekremsi hissiyatı yaşatıp mutlu edebilen parfüm yok denecek kadar az!
Olfactive Studio,
2016 yılını hoş ama pek iz bırakmayan Still Life in Rio (U) ile geçirdi.
Vizyonunun geniş olduğunu düşündüğüm Celine Verleure’dan bir atak bekliyorum
artık. Yoksa bu gidiş iyi değil…
Olivier Durbano -
Geçtiğimiz yıl deneyemediğime en çok üzüldüğüm parfüm, sevgili dostum
Olivier’in Lapis Lazuli (U)’si oldu. Seçici geçirgen gümrüğümüz sağolsun…
Oriza L. Legrand
- Fransız parfüm evi, 2016 yılında İtalyan tarzı okyanus parfümü Villa Lympia
(U)’yı tanıttı. Profumum Roma Acqua di Sale ve Il ProfvmoAria di Mare ekolünde, çiçek destekli bol tuzlu bir deniz parfümü Villa Lympia. Özgün olmasa da tarzın
en kaliteli örneklerinden birine imza atmış Oriza L. Legrand.
Parfums de Marly
- 2016 tasarımı Layton (U), lavanta, guaiac ağacı, kakule ve elmanın zengin bir yorumu. Kitlelere hitap ve kalite dengesinin tam kararında yakalandığı güzel bir iş çıkarmış Marly. Athalia (K) ise jenerik bir portakal çiçeği
destekli misk parfümü. Her yıl en az bir sönük parfüm çıkarmasa markanın içi rahat
etmiyor, napalım…
Parfums MDCI;
2016 yılını Le Barbier de Tanger (E), şişe değişiklikleri ve reformulasyonlarla
geçirdi. Son birkaç yıldır pazarın yeni oyuncularıyla çalışan Anne-Sophie
Behaghel, Invasion Barbare’ın izinde zengin harmanlı hoş bir fujere imza atmış. Ah keşke güzelim Invasion Barbare da reformule olup
güçten düşmeseydi…
Penhaligon’s, son
yıllarda değişen çevreye adapte olmak için köklü değişikliklere giden bir
marka. Değişimin izlerini en çok taşıyan Equinox Bloom (U), Oliver Cresp’in
alışkın olduğu gibi Givenchy, Nina Ricci ve YSL için yaptıklarına benzer ana
akım ekolünden jenerik bir floral gourmand. Bir diğer deneme olan Luna (U), turunçgilli
yeşillikli hoş ama bir o kadar sıradan bir gül parfümü iken Endymion Concentré
(U), Penhaligon’s un en çok satan parfümlerinden olan Endymion’un daha karanlık
ve deri notasının hakim olduğu iterasyonu. Çok merak ettiğim Portraits
Collection’ı ise maalesef deneyemedim.
Puredistance -
Markanın 2016 tasarımı Sheiduna (U), yakından takip ettiğim genç parfümör Cecile Zarokian imzalı balzamik turunçgil ve tütsü parfümü.
Baharatlar, gül ve tatlı notalarla zenginleştirilen Sheiduna, 2016 yılının en
iddialı tasarımlarından biri. Feminen tarafa göz kırpan, özgün bir mandalina
parfümü arayan varsa vakit kaybetmesin!
Rania J- Safran,
oud ve menekşe öncülüğünde çiçeklerle desteklenen naif bir deri parfümü olan
Cuir Andalou (U), tarzında çığır açmayan ancak zengin ve dengeli harmanıyla
dikkatimi çeken bir deri yorumu.
Serge Lutens,
halen köklerine saygıyla bağlı olan ve trendlerden etkilenmeyen bir marka. 2016
tasarımı L'Eau de Paille (U)’nin adı Fransizca’da “dumanı tüten otlardan
yapılan sabun” anlamına geliyorsa ise hiç şaşırmam. Baptême du Feu (U)’yu
tanımlamaya ise kelimeler yetmez… Mısır Çarşı’sına girdiğinizde burnunuza gelen
kokuyu hatırlıyorsanız Baptême du Feu’yu zihninizde canlandırmanız kolay.
Ununu elemiş, eleğini asmış marka Serge Lutens, D.S. Durga ve CB I Hate Perfume
ekolünde resmen “takılmış”. Yaratıcılık bakımından benzersiz bir başyapıt Baptême
du Feu. Günlük kullanılacak bir parfüm değil, zencefil ve mandalinalı bir sanat
eseri!
Section d'Or koleksiyonunun son üyesi Veilleur de Nuit (U) ise
bolca kakao ve çikolata ile açılan civet, castoreum ve misk tabanlıyla yarım
saat içinde ekşi bir parfüme dönen bir tasarım. Faz geçişleri bu kadar keskin
kompozisyonları artistik açıdan takdir etsem de üzerimde taşımaktan pek hoşlanmıyorum.
Tiziana Terenzi -
Ursa ve Orion ataklarıyla son yılların yükselişte olan markası Tiziana Terenzi’nin
2016 yılı tasarımlarından Bigia (U), “Klasik gülsuyu işte” diye düşündürüp çiçeklerle derinleştirilmiş şahane bir gül, oud ve misk kompozisyonuna
dönüşüyor. Gumin (U) ise meyveler ve sandal ağacı ekesinde kurulu, farklı ve hoş
bir kompozisyon. Her iki parfüm de sentetik ve doğal notaların uyumla
kullanıldığı başarılı örnekler.
Tom Ford Private
Blend - Tom Ford, geçtiğimiz yıl kendi kendini kopyalayan Lancome (La Nuit
Tresor - La Vie Est Belle benzerliği)’un izinden giderek Tuscan Leather’a menekşe ekleyip
hafifleştirdiği flanker minvalindeki Ombre Leather 16 (U)’ı piyasaya
sürdü. Violettes et Tuscan Leather (bu isim daha uygun) dışında 2016
yılında görücüye çıkan Les Extraits Vert koleksiyonu, üzerinde durmaya gerek
görmediğim silik parfümlerden oluşuyor. Ne oluyor sana Private Blend?
Xerjoff,
geçtiğimiz yılı Harvey Nichols’lar için özel olarak tasarladığı Italica (U) ile
geçirdi. Sütlü kurabiye tarzındaki ayarsız parfüm, ilk etapta gourmand sevenleri mutlu etse de koyu ve tekdüze yapısıyla kolayca sıkan bir tasarım.
Zoologist - Geç de olsa geçtiğimiz yıl tanıştığım parfüm evi yılın en büyük
sürprizleri arasında yer alıyor. Indie olarak başlayıp emin adımlarla büyüyen markanın 2016 tasarımlarından ilki olan Beaver
(U), aynı isimle yeniden formüle edilen bir parfüm. Bol miskli hayvansı bir floral olan eski
Beaver, sucul bazda misk ve menekşe parfümüne dönüşmüş durumda. Markanın bir
diğer 2016 tasarımı Nightingale (U), erik, menekşe ve gül ile zenginleştirilmiş
modern Mitsouko yorumu. Rengârenk açılıp pudramsı devam eden Nightingale, benim
için yılın en özel floral kompozisyonu. Japon parfümör Tomoo Inaba’nın ilk işi
böyle ise, sonraki adımlardan beklenti oldukça büyük!
Macaque (U), Byredo Pulp ekolünde yeşil elmayla açılan, otlara ve
odunsulara bürünen özgün bir yorum. İçeriğinde barındırdığı otlarla şifa bile
dağıtabilecek, modern parfümerinin hala benzersiz işlere imza atabildiğini gösteren
Macaque’ın genele hitap düzeyi yüksek olmasa da benden aldığı artistik puan
tam. Büyük bir merakla denediğim Civet (U) ise Zoologist’e dair tek hayal
kırıklığım… İsminden dolayı hayvansal bir parfüm beklentisi yaratan ancak sümbülteber ve civetin kirli birlikteliğinin ölmezotuna yakınsadığı "ilginç" bir parfüm Shelley Waddington tasarımı.
