2014 Yılı Niş Parfüm Raporu - Bölüm 1

Sitede beğendiğim parfümler kadar beğenmediklerime de yer vermeye çalışıyorum. Gönül ister ki daha çok yazabileyim, daha çok parfüm hakkında deneyimlerimi aktarabileyim. Bu amaçla yola çıkarak en azından son bir yılın özetini yapmak istedim. Elbette her yeni çıkan parfümü deneyemedim ve denediklerimin bir bölümü de “ilk izlenimin” ötesine geçemedi. Bazılarını çok sevdim, bazılarını ise hiç sevmedim. Birkaç parfüm aklımı başımdan alırken birçoğu da hiçbir şey hissettirmedi…

2010 yılında niş parfümlerin, dünya parfüm pazarındaki payı %2 iken günümüzde %13’lere kadar çıkmış durumda. Bu oran hızla artmaya da devam ediyor. Ülkemizde de dünya genelindeki büyümeye paralel, birçok marka satışa sunulmuş durumda. Ancak lüks tüketim mallarının ülkedeki genel algısının fiyatla doğru orantılı olmasından ve niş parfüm pazarı hakkındaki bilgi eksikliğinden, yerel pazardaki bu büyüme bilinçsiz genişlemeyi de beraberinde getirmekte. Bu bağlamda marka seçimi, uzman personel eğitimi, fiyatlama ve temsilcisi olunan markanın yerel pazarlama aktiviteleri konusunda distribütörlere büyük sorumluluk düşüyor.

Yılın en çarpıcı haberi Estée Lauder’ın Frédéric Malle ve Le Labo’yu satın almasıydı. Bununla birlikte dünya çapında tanınmış ancak bağımsız niş marka sayısı bir elin parmakları kadar kalmış oldu. Estée Lauder, Frédéric Malle’dan bir Jo Malone yaratır mı bilinmez ama umarım markanın çizgisi etkilenmez.

Türkiye pazarı açısından 2014 yılının en büyük gelişmesi, artık tamamen yerli bir niş parfüm markasına sahip olmamız ve markanın yakın zamanda dünya pazarına açılacak (marka Hollanda’da satışa sunuldu, diğer ülkelerle de görüşmeler sürüyor) olması. Daha detaylı bilgi için İlk Türk niş parfüm evi Nishane’nin Cologne Parfumée serisi hakkındaki yazıma göz atmanızı öneririm.

Nishane Butik

Yıl boyunca niş parfümün felsefesine aykırı kısa dönemli kaygılar taşıyan ticari hamleler de oldu… Büyük ticari başarı yakalayan Lancome’un La Vie Est Belle’i, Tom Ford’un Black Orchid’i ve Tuscan Leather’ı kendini kanıtlamış markalar tarafından bile çokça kopyalandı. Ne diyeyim… Umarım parfüm evleri, önümüzdeki dönemde daha özgün tasarımlara yönelir.

Karlı görülen Arap pazarına girmek için bu yıl da büyük tavizler verildi. Sempati kazanmak için bolca oud ve gül ekseninde parfüm tasarlandı. Hatta parfümlere şehir isimleri bile verildi… Harrods’a özel tasarım furyası da her yıl olduğu gibi aksatılmadı.

 Skins Cosmetics - Hollanda

 
2014 yılında Designer Exclusive serileri deyim yerindeyse aldı başını gitti! Givenchy ve Thierry Mugler niş parfüm dünyasına giriş yaparken Tom Ford Private Blend yıla damgasını vuran markalar arasındaydı. Dior La Collection Privée ve Hermès Hermessence Collection da birbirinden güzel iki deri parfümüyle tek kurşunda hedefi vurdu.

Geçtiğimiz yıl parfüm dünyasına Angelo Orazio Pregoni ve Antonio Gardoni adında iki zır deli İtalyan bomba gibi düştü. Indie niche diye tabir edilen butik parfümcülüğün en tepesine oynayacak iki marka olan O’Driu ve Bogue hakkında 2015 raporunda çok daha şaşırtıcı gelişmeler paylaşacağıma eminim.

Jovoy Paris

Son olarak, bu yıl da karamelize pamuk şeker kokularından ve bıkkınlık yaratan sentetik oud kullanımından kurtulamadık. Bir 2-3 yıl daha kurtulabileceğimizi sanmıyorum.

Kullandığım kısaltma ve terimler;

(K): Kadın kullanımı için pazarlanan parfüm

(E): Erkek kullanımı için pazarlanan parfüm

(U): Her iki cinsiyetin kullanımına yönelik pazarlanan parfüm

Flanker: Ticari başarı yakalayan parfümün içeriğine belli bir oranda sadık kalınarak ya da tamamen değiştirilerek yeni bir parfüm yaratılması ve isminin başına ya da sonuna genellikle “intense”, “sport”, “l’eau” ya da “fresh” gibi kelimeler eklenerek piyasaya sürülmesine verilen isim.

Jenerik: İngilizce karşılığı “generic” olan, sıradan ve özelliksiz anlamına gelen sıfat.

Gourmand: Yiyeceği andıran tatlı parfüm.

Indie House: Nispeten düşük bütçeli, üretim miktarı ve dağıtım ağı sınırlı butik parfüm evi.

Not: Markalar alfabetik olarak sıralanmıştır.

Acqua di Parma - Klasik İtalyan tarzıyla ünlenen AdP, markanın çizgisine uygun bir yazlık olan Blu Mediterraneo Ginepro di Sardegna (U) ve nereden nereye dedirten, Tuscan Leather tarzındaki Colonia Leather Eau de Cologne Concentrée (E) ile 2014 yılını geçirdi. Bir Acqua di Parma kalmıştı Tuscan Leather benzeri parfüm yapmayan, onlar da fazla dayanamadı. Önümüzdeki yıl La Vie Est Belle ya da Black Orchid benzeri bir parfüm yapmasınlar da başka bir şey istemiyorum.

Aedes de Venustas, Copal Azur (U) ve Oeillet Bengale (U) ile niş pazardaki varlığını giderek arttırmayı hedefleyen markalar arasında. Oeillet Bengale jenerik bir çiçeksi baharat parfümüyken Copal Azur, ünlü parfümör Bertrand Duchaufour’un 2014 yılında yaptığı en iyi iki tasarımdan biri. Gucci Pour Homme I meraklılarını fazlasıyla tatmin edecek bir odunsu tütsü parfümü Copal Azur.

Amouage - Ne yapsa güvenirim dediğim parfüm evlerinin sayısı bir elin parmaklarını geçmez. Yıl içinde görücüye çıkan Journey Man (E) alıştığımız baharatlı Amouage tarzına yeni bir tuğla koymazken Journey Woman (K) kesinlikle yılın en iyi parfümlerinden biri.

Arquiste, L'Etrog Acqua (U)  ve The Architects Club (U)  ile pazardaki herhangi bir marka olmaya devam etme yolunda emin adımlarla (!) ilerliyor. Arquiste’in, çığır açan Avrupalı rakiplerinin yanında çok daha radikal bir hamleler yapması gerekiyor.

Atelier Cologne, Cédrat Enivrant (U) ile konsantre kolonya konseptinin sonlarına yaklaştı. “Üst notalarda etkile, sonrasını salla gitsin” niş parfüm mantığına yakışmayan bir düşünce. Atelier Cologne’un farklı bir seri ile parfüm severlerin karşısına çıkmazsa, yakın zamanda kredisinin tükeneceğine inanıyorum. 

Atkinsons geçtiğimiz yılın en büyük ataklarını yapan parfüm evleri arasında yer alıyor. Yıllar sonra dirilip niş parfüm sektörüne hızlı bir giriş yapan marka; koku kalitesinden sunumuna, pazarlama aktivitelerinden kullandıkları esprili dile kadar önümüzdeki günlerde adından sıkça söz ettirecek.

Au Pays de la Fleur d’Oranger yılın çiçeği burnunda niş markaları arasında. Koleksiyonda fark yaratacak tasarımlar fazla olmasa da Rose Irisee (K) markanın lokomotifi olabilecek kadar özellikli bir parfüm.

Bogue - MAAI (U) bu yıl beni alt üst eden parfümlerin başında geliyor. Üzerimdeki koku iltifat alsın diyen tayfa uzak dursun. Parfümü kendi keyfi için kullananlar Antonio’yla vakit kaybetmeden iletişime geçsin. Belli mi olur, kafasına eser üretmiyorum artık der!

Bond No. 9 her yıl olduğu gibi kota doldurmak adına bir dizi parfüm çıkardı. Hudson Yards (K) ile “eh işte” dedirten, Shelter Island (U) ve Queens (U)  ile jenerik tasarımların ötesine geçemyen Bond’un üzgünüm ama bu yıl hiti yok… Umut bağladığım New York Sandalwood (U) da silik bir Le Labo Santal 33 denemesi çıkınca 2014 yılında benim açımdan sınıfta kaldı ünlü marka. Bir de Tola Pure Oils adında popüler parfümlerinin yağ versiyonlarını çıkardılar ki, kurulduğu günden bu yana niş bir marka gibi hareket etmeyen Bond’dan tam da beklediğim gibi bir hamleydi. 

Byredo, Flowerhead (K) ile çiçeklerin genetiğini değiştirdi ve uç noktalarda gezen bir çiçek parfümüne imza attı. M/Mink ve Pulp gibi parfümlerle radikal duruşunu belli eden Byredo’nun hayranlarına güzel bir haber vereyim. İsveçli parfüm evi, önümüzdeki günlerde ülkemizde satılmaya başlanacak markalar arasında.

Carner Barcelona, El Born (U) ile “Everything but little little into the middle” felsefesinde bir gourmand çıkardı. Bal, vanilya, melek otu ve sandal ağacının bir arada kullanımı kulağa ne kadar zor geliyorsa El Born’da o kadar zor bir parfüm.

Cartier niş serisi olan Les Heures de Parfum koleksiyonuna oud furyasından etkilendiği üç yeni parfümünü ekledi. Gelin görün ki ülkemizdeki Cartier butiğin koleksiyondan haberi bile yok…

Clive Christian - L for Men (E) ve L for Women (K) isminde iki yeni parfümünün lansmanını yaptı ancak parfümler henüz buralara teşrif edemedi. Bir de son zamanlarda herhangi bir Clive Christian parfümünü denemeyenlerin bile  “o kadar para etmez” yorumları öyle can sıkıcı hale gelmeye başladı ki markanın sadece “zengin parfümü” diye konumlandırılmasından korkuyorum. 

Comme des Garçons, geçen yıl çıkardığı ve markanın geçmişine yakışmayan Blue Invasion serisinden sonra bu yıl da Wonderwood flankerı tadındaki Wonderoud’u (U) görücüye çıkardı. Sen diğerlerini değil, diğerleri seni kopyalardı CdG. Ne olur geri gel…

Creed, Acqua Originale ismini verdiği koleksiyonda köklü bir değişikliğe giderek bambaşka bir şişe tasarımı kullandı. Özellikle Frédéric Malle - Musc Ravageur ve Guerlain - Jicky arası tarza sahip Aberdeen Lavander (U), önümüzdeki günlerde ismini en sık duyacağımız parfümler arasında yer alıyor. Iris Tuberose (K) ve Cedre Blanc (U) da enine boyuna test edilmesi gereken tasarımlardan.

David Jourquin - Cuir Altesse (K) ve Cuir de R'Eve (K) ile erkek için pazarlanan parfümlerinin yanına kadın kullanımı için tasarlanan iki yeni parfüm ekledi. Önümüzdeki günlerde detaylı olarak bahsedeceğim Cuir de R'Eve, son dönem favori parfümörlerim arasında yer alan Cecile Zarokian imzalı başarılı bir gourmand.

Dior - La Collection Privée serisine bol Knize - Ten esintili Cuir Cannage’ı (U) ekleyen Dior, özgün olmasa da yılın en başarılı parfümlerinden birine imza attı. Les Elixirs Precieux ismi altında pazarlanan 3ml’i 300 dolardan satışa çıkan yağları da magazinsel bilgi olarak ekleyebilirim.

Diptyque, Eau de Lavande (U) ve Geranium Odorata (U) isimli iki tasarımla yılı geçirdi. Geranium Odorata ortalamanın üzerinde bir sardunya ve bergamot parfümüyken Eau de Lavande’yı kişisel zevkime göre fazla eski kafa ve soğuk buldum.

Dolce & Gabbana niş pazarlanan The Velvet koleksiyonuna Velvet Bergamot (U) ve Velvet Rose (K) isimli iki yeni parfüm ekledi. Özellikli bir yaz parfümü arayanlar Velvet Bergamot’u mutlaka denemeli. Her iki parfüm de yılın en iyi designer exclusiveleri arasında.

D.S. & Durga, HYLNDS koleksiyonu ile hali hazırda sınırları zorladığı parfümlerine daha da uç tasarımlar ekledi. Aylardır deniyorum hala anlam veremedim diyeyim, anlayın. Bitter Rose, Broken Spear (U) da ne öyle? Demircide işlenmiş gül…

Eau D`Italie, Graine de Joie (U) ile markanın en sıradan parfümünü görücüye çıkardı. Parfüm evinin genel tarzı düşünüldüğünde Daphne Bugey, tarzından dolayı çalışılması gereken son parfümörler arasında yer alıyor.

Erik Kormann - Eau de Frohliche No. 3 (U) ve Borobudur (U) ile sessiz sedasız takılan indie parfüm evi 2014 yılını da risk almadan geçirdi. Kitlelere ulaşma kaygısı olmayan markaların daha cesur olmalarını bekliyorum.

Ermenegildo Zegna - Haitian Vetiver (E) ve Peruvian Ambrette (E) ile niş pazarlanan Essenze kolensiyonuna iki yeni parfüm ekleyen Ermenegildo Zegna, Haitian Vetiver ile vetiver sever tayfanın yüzünü güldürürken Peruvian Ambrette ile jenerik bir odunsu parfüme imza attı.

Etat Libre d`Orange, yıl içerisinde mevcut hali yeterince güçlü, hatta atom bombası kıvamındaki Rien’in Rien Intense Incense (U) versiyonunu çıkardı. Uçlarda gezen parfüm evinin duruşuna yakışan, fazlanın da fazlası…  Bir de olayı tersten dengeleyip Cologne’u (U) çıkardılar ki markayı dışardan takip edenler için entrika dolu yeni dönem Türk dizisi resmen!

Floris - 2014 yılında Palm Springs for Spencer Hart (E) ile jenerik ancak kaliteli bir aromatik turunçgil parfümüne imza atan Floris de baskıya (!) dayanamayıp oud serisi çıkaran parfüm evlerinden biri oldu. Kim attı bu kuyuya taşı? Biliyorum ama söylemem…

Frapin - Nevermore dağılmadan önce en sevdiğim müzik gruplarından biriydi. Frapin de Nevermore (U) isimli parfüm çıkardıysa mutlaka iyidir önermesiyle, bu parfümü bir an önce denemem gerekli (Takılmayın, yılsonu işte… geldiler!).

Frédéric Malle, Eau de Magnolia (U) ve The Night (U) isimli iki yeni parfüm çıkardı geçtiğimiz bir yılda. Eau de Magnolia, çiçekleri en iyi yorumladığını düşündüğüm parfüm evinden şahane bir yeşillikli manolya parfümü. The Night ise Frédéric Malle’ın Arap pazarını hedef alarak tasarladığı, buram buram pazarlama kokan bir parfüm… 

2014 Yılı Niş Parfüm Raporu - Bölüm 2