Nasomatto - Pardon

Sosyal bilimlerde işletmelerin ömrü sınırsız kabul edilir. Uzun dönemli verilen yönetimsel kararların temelinde bu önerme yer alır. Çevresel unsurların etkisi olmadıkça da işletmeler yaşamlarını sürdürürler. Bu bağlamda markalara verilen keyfi bir son, rasyonel dayanağı olmayan bir hamle.

Nasomatto, İtalyan parfümör Alessandro Gualtieri’nin kişisel projesi niteliğindeki niş parfüm evi. Kişisel proje dememin nedeni, her yönüyle başarılı bir marka imajı yakalamışken markanın aniden sonlandırılması… Alessandro, Nasomatto adı altında 10. parfümü Blamage’ı duyurmasıyla, aynı zamanda markanın da sonlandığını duyurmuş ve bundan sonraki tasarımlarını “Orto Parisi” adı altında pazara sunacağını belirtmişti.  Neyse ki cesur ve koyu tasarımlarıyla sevdiğim parfüm evlerinden biri olan Nasomatto hala üretime devam ediyor ve ulaşılabilir durumda.

Pardon, Nasomatto’nun iddialı serisindeki gourmand açığını dolduran oud tabanlı tatlı bir parfüm. Serinin geri kalanı gibi Extrait konsantrasyonunda pazarlanıyor ve erkek kullanımına daha uygun.

Belli belirsiz hissedilen çiçeklerin eşliğinde kakaoya benzer sert bir çikolata ile açılıyor Pardon. İştah kabartan cinsten şahane bir başlangıç! Kısa bir süre sonra başrol oyuncularından diğeri olan oud senaryoya dâhil oluyor.

Oud son yılların belki de en popüler notası. Gourmand adı verilen tatlıyı andıran parfümler de en çok talep gören tarzlardan biri olunca parfüm evlerinin bu ikiliyi yakıştırmaları kaçınılmaz hale geliyor. Ancak ne yalan söyleyeyim, birçok parfüm evi bitmiş bir yemeğe sonradan baharat ekler gibi kullanıyor oud’u. Pardon’da tam aksine oud; çikolata, tonka fasülyesi ve tarçını tamamlar nitelikte. Baştan beri birlikte düşünülmüş, ustaca harmanlanmış.

Pardon’un ortalarına doğru hissedilen sandal ağacı öncülüğündeki odunsu notalar parfüme derinlik katıyor. Kararında bir tatlılıkla koyu ve taviz vermeden uzun saatler ilerliyor parfüm. Bitter çikolata, oud ve tarçın ise her fazda lider… 

Sevdiğim hiçbir Nasomatto parfümünü doğal hissiyat barındırmıyor. Extrait formatındaki koyu konsantrasyonları ve Alessandro’nun kullanmayı çok sevdiği sentetik hammaddeler; Duro, Black Afgano ve Pardon gibi serinin ağır toplarının her an taaruzda kalmasını sağlıyor. Sentetik hissiyatla normalde pekiyi anlaşamasam da Nasomatto’lar beni rahatsız edecek kadar yapay değil.

Pardon, odunsu notalar ve oud desteğinde dengeli bir gourmand. Yoğun konsantrasyonuna rağmen gün içinde kullanıcısını sıkmıyor. Sonlarda (24 saat?) da yoğun olarak oud’un önderliğinde parfüm kapanışı yapıyor. Belli ki Alessandro, parfümün her fazı için özen göstermiş. Nispeten büyük değişiklikler görülmese de sıkıcı olmaktan kurtaracak kadar ilgi çekici hale getirmeyi başarmış faz geçişlerini.

Pardon, serinin diğer iki bombası Black Afgano ve Duro ile benzerlikler taşıyor. Hepsinin içinde kullanılan oud benzer tarzda, sentetik ancak kaliteli bir örnek. Hatta Nasomatto'larda kullanılan oud'a, batılı oud yakıştırması yapsam yanlış olmayacaktır. Atom bombası kıvamında olan Black Afgano ve Duro kadar saldırgna olmasa da Pardon da çok yüksek fark edilirlik değerine sahip bir parfüm. Kalıcılık ise inanılmaz… Boynumdan gömlek yakasına sinen parfüm günler sonra bile net olarak algılanabiliyor. Pardon, extrait konsantrasyonunda olduğu için diğer parfümlere kıyasla yarım dozu bile oldukça kuvvetli bir aura yaratıyor.

Pardon’u Guerlain’in kitleleri peşinden sürükleyen parfümü L'Instant de Guerlain pour Homme Eau Extreme’in turunçgili çıkarılmış, oud eklenmiş ve güçlendirilmiş hali olarak tarif edebilirim. İlk denediğimde de, defalarca kullandıktan sonra da fikrim değişmedi. Dolayısıyla Guerlain’in bitter gourmandını sevenler Pardon’a bayılacaktır.

Nasomatto, koku kalitesi olarak takdir ettiğim, yönetimsel olarak ise anlam veremediğim bir parfüm evi. Hem hak sahibi hem de tasarımcı Alessandro Gualtieri’nin günümüz niş parfüm trendlerini harmanladığı Pardon, soğuk havalarda gizli silah olarak kullanılabilecek leziz bir parfüm. Etkileyici ve güvenli!