Frédéric Malle - Noir Epices

Üst düzey parfüm dünyasının halen en özel sunumlara sahip markası Frederic Malle. Öyle kuvvetli bir marka kimlikleri var ki, giriş yapacakları pazarlardaki satış noktalarının yerine getirmesini bekledikleri birçok ön koşul mevcut. Camlı özel soğutuculardan koku tüneline, parfümörlerin resimlerinin duvara asılmasından özel stantlara kadar çok ağır şartları bulunmakta. Hal böyleyken Frederic Malle parfümleri de sadece çok özel satış noktalarında müşterileri ile buluşabilmekte.

Frederic Malle yıllardır niş parfüm dünyasının en pahalı parfüm evlerinden biri olma özelliğini korumakta. Ancak sunumlarından kokularının kalitesine kadar, serinin birçok ürünü müşterisinin katlandığı maliyetlerin karşılığını veriyor. Popüler niş markaların aksine grey market (bir nevi outlet pazar) ürünlerinin bulunmaması da markayı özel kılan bir başka ayrıntı. 

Çin mutfağına özgü lezzetler vardır. Acılı ekşili çorba, ballı hardallı ya da tatlı ekşi soslu tavuk gibi… Peki, bayramlarda baklava ile ayran içene hiç rastlamadınız mı? Birbiriyle çelişen ya da zıt iki kavramın bir arada kullanılmasına oksimoron adı veriliyor. Noir Epices da benim için bir oksimoron.

Noir Epices kokladığım en etkileyici açılışlardan birine sahip. Wow faktör diyip duruyorum ya, işte ondan… Portakal, sardunya (geranium diye geçer. Birçok karakteristik geranium parfümü denediğim için artık son derece tanıdık geliyor) ve hafif gülle açılıyor Noir Epices. Gül ve portakal? Demin bahsettiğim oksimoron hadisesi tamamen bu. Nasıl bu kadar uymuşlar birbirlerine, nasıl bu kadar etkileyici olmayı başarmışlar, hayret verici.

Orta notalara doğru muskat ve tarçın kendini belli etmeye başlıyor. Şaşırtıcıdır ki portakal halen eski yerinde… Derken bir yerlerden karanfil kokusu da geliyor. Tek bir parfümde kullanılmış başka bilindik nota kaldı mı? Aşure mi yaptın Michel?

Sonlara doğru kümülatif olarak ilerleyen notalara odunsuların da eklenmesiyle tam bir cümbüş halini alıyor Noir Epices. Her ne kadar güzel olsa da beni yoran bir parfüm bu... Daha önce bu tarz bir yargım olmamıştı sanırım hiçbir parfüm hakkında.

Noir Epices adı gibi karanlık bir parfüm. Darth Vader’ın çırağı, karanlık taraf portakalı... Portakallı turuncu bir gül.

Noir Epices’ın kalıcılığı da fark edilirliği de son derece başarılı. E içinde bir ben yokum heralde. Olsun o kadar… Cinsiyet ayrımı ise mevcut değil. Ne içindeki portakal kullanımı fazla maskulen ne de gülden dolayı fazla feminen bir koku Noir Epices. Seven alır kullanır rahatlıkla!

Frederic Malle parfümör seçimi konusunda son derece titiz. Hatta parfümlerinin sunumlarında parfümörlerin isimlerine yer veren bildiğim ilk parfüm evi. Noir Epices’ın yaratıcısı babası gibi parfüm sanatıyla uğraşmayı seçen Michel Roudnitska. Parfüm dünyasında çığır açan eserler kazandırdığı için Michel’den önce babası Edmond Roudnitska’dan bahsetmekte yarar görüyorum. Dior’u Dior yapan parfümler elbet J’Adore ya da Dior Homme değil; 50’li, 60’lı ve 70’li yıllarda çıkan, vintage şişeleri yüzlerce dolara giden Diorissimo, Eau Sauvage ve Diorella’dır. Bu eserlerin yaratıldığı bir ortamda büyüyen çocuktan da sentetik clubber kokusu beklenmezdi heralde. Babasından çok şey kapmış olacak ki Eau Sauvage’daki doğal turunçgiller tarzında Noir Epices’teki neredeyse her nota tane tane algılanabiliyor. 

Özetle Noir Epices benim rahatlıkla kullanabildiğim, kendimi güvenli hissedebildiğim bir parfüm değil. Ancak denediğim ve kullandığım en zengin ve kaliteli harmanlardan biri. Son derece farklı bir tarzı olan ne çok maskulen ne de çok feminen bir koku Noir Epices.